तो आणि ती....
असतील तिशीचे....
दोघेही उच्चशिक्षित. मोठ्या, बहुराष्ट्रीय कंपन्यांमध्ये कामाला. तरुण वयातच सर्व काही मिळवलेलं....
खरं तर फक्त पैसा मिळवलेला, बाकी खूप काही गमावलेलं, हरवलेलं....
आज अनेक दिवसांनी दोघेही एकत्र बाहेर पडले होते. याआधी कधी असे बाहेर गेलो होतो? दोघांनाही आठवत नव्हतं. सुरेखसे perfumes मारून दोघे निघाले होते. तिच्या हातात मागच्याच वर्षी पॅरीसला घेतलेली महागडी पर्स. आधी एखादा नवीन picture व नंतर एखाद्या रुफटॉप restaurant मध्ये जेवण, असा बेत ठरला होता. हलक्या आवाजात किशोर व आशाची duets लावून तो मधूनच शीळ घालत होता. ती त्याच्याकडे बघत होती. दोघेही मूडमधे होते.
एका सिग्नलला गाडी थांबली. काचेवर टकटक झाली म्हणून तिने बाहेर पाहीलं. एक साधारण आठ दहा वर्षांचं पोरगं गजरे हवेत का विचारत होतं.
घेऊ का रे....
घे की. त्यात काय विचारायचंय.... ?
कसे दिलेस रे? तिने काच खाली करून पोराला विचारलं.
मॅडम, दहाला एक, वीसला तीन... घ्या ना तीन, ताजे आहेत...
एव्हढे नकोत. पंधराला दोन दे.
घ्या. त्याने पटकन दोन गजरे काढून तिच्या हातात दिले. तिने पर्समधून वीसची नोट काढून त्याला दिली.
थांबा हं मॅडम, सुट्टे आणून देतो, असे म्हणून क्षणात ते पोरगं पळत सुटलं. ती अरे, अरे म्हणे पर्यंत दिसेनासं झालं. तो आरशातून मागे बघायचा प्रयत्न करेपर्यंत सिग्नल हिरवा झाला व त्यांना निघावंच लागलं.
हे असले सगळे भिकारी असेच... तो वैतागला.
ह्या सगळ्यांना बोटीत घालून एखाद्या island वर सोडायला पाहीजे.... तिने उपाय सुचवला.
ह्या लोकांचा हा प्लॅनच असतो. आणून देतो सांगून गायब व्हायचं. हे सगळे भिकारी म्हणजे आपल्या देशाचा एक big time problem आहे...
यू.एस. मधे....
दोघेही काही वेळ असेच वैतागत व काहीबाही बोलत राहीले. लाखो रुपये कमावणाऱ्या दोघांचा जीव, त्या पाच रुपयात अडकला होता.
तोपर्यंत पुढचा सिग्नल आला. काचेवर टकटक झाली. तेच गजरेवालं पोरगं होतं. तिने काच खाली करताच त्यानं पटकन पाचची नोट तिच्या मांडीवर टाकली व 'मॅडम, तुमचं पैसं' असं म्हणत, दुसरी गाडी अंगावर यायच्या आत उडी मारून बाजूला झालं.
अरे, अरे, राहूदे तुला....
नगं. बानं सांगितलंय कोनाचंबी पैसं ठिवायचं न्हाई. असलं पैसं पुरत न्हाई... असं म्हणून ते पोरगं दिसेनासं झालं.
दोघांनाही काही वेळापूर्वी तोडलेले तारे आठवले. राहून राहून त्या पोराचे शब्द त्यांच्या कानात वाजत होते.
असलं पैसं पुरत न्हाई... असलं पैसं पुरत न्हाई...
मांडीवरची नोट एकच विचारत होती....
सांगा आता, भिकारी कोण.....?
असतील तिशीचे....
दोघेही उच्चशिक्षित. मोठ्या, बहुराष्ट्रीय कंपन्यांमध्ये कामाला. तरुण वयातच सर्व काही मिळवलेलं....
खरं तर फक्त पैसा मिळवलेला, बाकी खूप काही गमावलेलं, हरवलेलं....
आज अनेक दिवसांनी दोघेही एकत्र बाहेर पडले होते. याआधी कधी असे बाहेर गेलो होतो? दोघांनाही आठवत नव्हतं. सुरेखसे perfumes मारून दोघे निघाले होते. तिच्या हातात मागच्याच वर्षी पॅरीसला घेतलेली महागडी पर्स. आधी एखादा नवीन picture व नंतर एखाद्या रुफटॉप restaurant मध्ये जेवण, असा बेत ठरला होता. हलक्या आवाजात किशोर व आशाची duets लावून तो मधूनच शीळ घालत होता. ती त्याच्याकडे बघत होती. दोघेही मूडमधे होते.
एका सिग्नलला गाडी थांबली. काचेवर टकटक झाली म्हणून तिने बाहेर पाहीलं. एक साधारण आठ दहा वर्षांचं पोरगं गजरे हवेत का विचारत होतं.
घेऊ का रे....
घे की. त्यात काय विचारायचंय.... ?
कसे दिलेस रे? तिने काच खाली करून पोराला विचारलं.
मॅडम, दहाला एक, वीसला तीन... घ्या ना तीन, ताजे आहेत...
एव्हढे नकोत. पंधराला दोन दे.
घ्या. त्याने पटकन दोन गजरे काढून तिच्या हातात दिले. तिने पर्समधून वीसची नोट काढून त्याला दिली.
थांबा हं मॅडम, सुट्टे आणून देतो, असे म्हणून क्षणात ते पोरगं पळत सुटलं. ती अरे, अरे म्हणे पर्यंत दिसेनासं झालं. तो आरशातून मागे बघायचा प्रयत्न करेपर्यंत सिग्नल हिरवा झाला व त्यांना निघावंच लागलं.
हे असले सगळे भिकारी असेच... तो वैतागला.
ह्या सगळ्यांना बोटीत घालून एखाद्या island वर सोडायला पाहीजे.... तिने उपाय सुचवला.
ह्या लोकांचा हा प्लॅनच असतो. आणून देतो सांगून गायब व्हायचं. हे सगळे भिकारी म्हणजे आपल्या देशाचा एक big time problem आहे...
यू.एस. मधे....
दोघेही काही वेळ असेच वैतागत व काहीबाही बोलत राहीले. लाखो रुपये कमावणाऱ्या दोघांचा जीव, त्या पाच रुपयात अडकला होता.
तोपर्यंत पुढचा सिग्नल आला. काचेवर टकटक झाली. तेच गजरेवालं पोरगं होतं. तिने काच खाली करताच त्यानं पटकन पाचची नोट तिच्या मांडीवर टाकली व 'मॅडम, तुमचं पैसं' असं म्हणत, दुसरी गाडी अंगावर यायच्या आत उडी मारून बाजूला झालं.
अरे, अरे, राहूदे तुला....
नगं. बानं सांगितलंय कोनाचंबी पैसं ठिवायचं न्हाई. असलं पैसं पुरत न्हाई... असं म्हणून ते पोरगं दिसेनासं झालं.
दोघांनाही काही वेळापूर्वी तोडलेले तारे आठवले. राहून राहून त्या पोराचे शब्द त्यांच्या कानात वाजत होते.
असलं पैसं पुरत न्हाई... असलं पैसं पुरत न्हाई...
मांडीवरची नोट एकच विचारत होती....
सांगा आता, भिकारी कोण.....?
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा